مخاطب خاص

میشود در غزلم باز مخاطب باشی؟
همچو مهتاب در این برکه مرتب باشی؟


من الفبای غزل ، پیش تو آموخته ام
حاضری باز در استادی مکتب باشی؟


می شود در وسط قاب خیال ذهنم
دایمأ با گل لبخند تو بر لب باشی


می شود تا ابد ای دوست بمانی پیشم
شام تا شام تو از عشق لبا لب باشی


گفتمش عمر به پاییز و کمین باد اجل
تا کی آخر تو پر از باد به غبغب باشی؟


گفت لبخند زنان ، فرصت دیگر شاید
بدهم کام تو را ، گر که مؤدب باشی