زنم از نسل تهمینه

زنم از قرنهاى دور مى آیم
چو شهبانویم و مغرور مى آیم


زنم از نسل تهمینه چو آیینه
من ازظلمت به سمت نور مى آیم


شبى خنیاگرى شاد و پراز شورم
که با تار و دف و تنبور مى آیم


و گاهى ساقى سرمست میخانه
که با جام مى انگور مى آیم


زمانى دلبرى شوخ و دل انگیزم
به زیبایى مثال حور مى آیم


به بزم و جمع شب نوشان و مهرویان 
لطیف و ساده و مستور مى آیم


اگر چه شاد و مسرورم ولى گاهى
پریشان خاطر و رنجور مى آیم


وشاید زنده ى مدفون نادانى
که از قعر هزاران گور مى آیم


#طاهره_داورى